دم شما گرم

در یک روز آفتابی، که آسمان بی ابر بود و هوا صاف، که پرنده ها آواز سر می دادند و درختان از هوای خوش لذت می بردند، ابری معترض آمد، دستانش را بالا برد، آفتاب خاموش شد، پرنده ها پناه گرفتند، باد با سرعت بیشتری حرکت کرد، ابر بغض گرفت، سیاه شد و باران بر سرتاسر زمین بارید. اما این چرخه طبیعت در میان ما انسان ها بی معنیست. من هم یک روز معترض شدم، دستانم را بالا بردم، دستانم را قطع کردند، گلویم را بریدند، حرف هایم در دلم ماند. خاموش شدم. مثل همیشه! حالا که نه نقد منصفانه، نقد غیر منصفانه، اعتراض، داد، فریاد و پاره کردن گلو جواب نمی دهد، من هم می خندم تا که بگویم حالم خوب است. حرفی ندارم. دم شما گرم. زندگی بر وفق مراد است. همه چیز عالیست! بسیار متشکرم!