برای تو، کسی که حالش خوب نیست، آرزوی صبر می کنم...

برای کسی که روزها، ماه ها و سال ها انتظار همچین روزی را می کشید، تا که دردانه اش، عزیز دلش، پاره تنش، بتواند نتیجه قابل قبولی بگیرد، آرزوی صبر می کنم. تا که شاید فراموش کند این روزهای سخت و دیرگذر را، تا که شاید بگذرد این زمان لعنتی، و چه سخت است که از خدا چیزی را بخواهی و او آن را به تو ندهد. یادش بخیر چند وقت پیش ها، من هم از خداوند خواسته ای داشتم. می خواستم آسمان، هم سفره ی سفره ی کوچک و خالی ام شود. یادش بخیر، می خواستم باران ببارد بر این کویر تا که ستاره ها یک به یک هبوط کنند و کنارم بنشینند. اما نشد که نشد. حالا من مثل سال ها قبل، بوته ای خشک و بی آبم، میان کویر بی کسی، میان این همه گرما، میان این جهنم. اما می دانم که می دانی، خیر و صلاح ما را آن بالایی بهتر از خود ما می داند. برای کسی که ناراحت است، کسی که حالش زیاد خوب نیست، کسی که آسمانیست، آرزوی صبر می کنم، تا که شاید این شب هم سحر شود، تا که شاید خورشید زندگانی اش دوباره طلوع کند.

برچسب‌ها: کنکور, پزشکی, شکست, امید, صبر

+ نوشته شده در شنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۶ساعت 23:53 توسط احمد نهازی |